Hi, ik ben Ilse
Ik ben Ilse en ik ben expert op het gebied van gezinnen waarbij één van de kinderen een beperking of een langdurige ziekte heeft.
Ik coach, train en spreek volgens mijn eigen ontwikkelde methode BE BOLD, BE BRAVE, BE YOU. Samen met mijn team heb ik diverse programma’s ontwikkeld zodat binnen gezinnen elk gezinslid gehoord en gezien wordt en vanuit eigen kracht en waarden zijn eigen potentieel voor 100% benut wordt.

Ik ben expert en ervaringsdeskundige als het gaat om gezinnen waarbij een kind een beperking heeft. Ik heb er namelijk zelf één!
Zelf weet ik als geen ander hoe het is om in een gezin om te groeien waarbij iemand een beperking heeft. Ik heb het namelijk zelf! Op mijn 11e zorgde een val van de fiets voor ernstige rugklachten en uitvalsverschijnselen in mijn benen. Drie weken lag ik plat en dan kon ik weer een weekje naar school. Zo zag mijn leven er tot mijn 16e uit. Volgens de huisarts zat het tussen mijn oren. Je begrijpt dat dit bij mij wat deed. Ik voelde mij totaal niet serieus genomen. Het was lastig voor mijn ouders; welke stappen moesten zij maken om hun kind weer pijnvrij en gelukkig te zien?
Toen mijn rug beter ging, ging ik meer doen. Ik wilde onder de beschermende vleugel van mijn ouders vandaan. Ik wilde de wijde wereld in. En dat deed ik. Maar met name mijn moeder, die jarenlang gezorgd had voor mij kon mij niet loslaten. Dit botste. Wat een ruzies hebben we gehad. Voor ons zou het toen heel fijn geweest zijn als we in dit proces begeleid waren, want na de operatie had ik andere behoeftes, maar de patronen waren al te diep ingesleten om dit makkelijk te veranderen.

Niet alleen voor mijn ouders en mij heeft deze periode invloed gehad. Ook voor mijn broertje en zusje. Mijn broertje en zusje wilde loyaal zijn aan mij en hebben soms bijvoorbeeld de keuze gemaakt om niet met een vriend/vriendin te spelen, maar om thuis bij mij te zijn en een spelletje te doen.
Na de operatie heb ik heel lang gerevalideerd. Toen ik eruit kwam had ik nog wel wat pijn, maar ik kon alles weer. Heerlijk!
Meer over mij kun je hier beneden lezen
DUBBEL PECH!
Ik hoor je denken. Huh? Je kon toen alles weer? Maar waarom zie ik nu foto’s in de rolstoel? Precies een half jaar nadat ik ontslagen was uit het revalidatiecentrum ben ik aangereden door een auto. Dat is wat je noemt dubbelpech! Gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek.
Door mijn sterke mind en doorzettingsvermogen heb ik het geluk dat ik nog hele kleine stukjes op krukken kan lopen, maar verder ben ik rolstoelafhankelijk. En weer begon er een proces in ons gezinssysteem, ditmaal anders omdat we allemaal ouder en wijzer waren.
Mijn doorzettingsvermogen en positiviteit hebben mij altijd op de been gehouden. Ik was ook verdomd goed in het opzetten van het masker wees sterk en ik liet vooral niet zien wat ik van binnen voelde. Nu is dat gelukkig anders! Dat masker heeft mij toen veel gebracht om er zo in te staan; het was een overlevingsmechanisme; waaronder de titel Wereldkampioen rolstoelbadminton.